next up previous
Next: Składnia instrukcji warunkowych Up: Instrukcje warunkowe i instrukcje Previous: Instrukcje warunkowe i instrukcje

Ćwiczenia

  1. Obejrzyj plik źródłowy ph1.f. Przeczytaj uważnie komentarze, którymi są opatrzone poszczególne części programu. Program ten służy do obliczania pH roztworu otrzymanego przez zmieszanie okrełonych ilości roztworów mocnego kwasu i mocnej zasady o określonych stężeniach. Skompiluj i uruchom program, wykonując go dla różnych stężeń i objętości tak, aby objąć wszystkie przypadki przewidziane w programie (nadmiar kwasu, nadmiar zasady, całkowite zobojętnienie).

  2. Zmodyfikuj program ph1.f zmieniając zawartą w nim złożoną instrukcję warunkową na:

    1. Układ prostych instrukcji warunkowych stowarzyszonych z instrukcjami skoku (przypomnij sobie przykład obliczanie pierwiastka kwadratowego podany na wykładzie).

    2. Arytmetyczną instrukcję warunkową (``arytmetyczne if'' tak charakterystyczne dla stylu FORTRANU 4).

    3. Obliczoną instrukcję GO TO (wskazówka: określ zmienną całkowitą, która będzie wynosiła 1 dla nadmiaru zasady, 2 dla zobojętnienia a 3 dla nadmiaru kwasu. Nie będzie tutaj potrzebna instrukcja warunkowa).

    Pliki źródłowe nazwij ph2.f, ph3.f, ph4.f i ph5.f.

  3. Wymyśl jakieś proste zadanie obliczeniowe lub inne różne od podanych już na wykładzie i ćwiczeniach a wymagające zastosowania instrukcji warunkowej. Następnie zakoduj je używając wyłącznie prostej instrukcji warunkowej oraz instrukcji skoku. Nie umieszczaj w programie żadnych komenarzy. Program po sprawdzeniu jego poprawności przekaż sąsiadce/sąsiadowi i sprawdź, czy jest ona/on w stanie stwierdzić, co program robi.


next up previous
Next: Składnia instrukcji warunkowych Up: Instrukcje warunkowe i instrukcje Previous: Instrukcje warunkowe i instrukcje
Adam Liwo 2002-03-13